Bu gün öğretmenler günü olduğu için inanılmaz heyecanlıyım (YTÜ- İngilizce Öğretmenliği, 2. sınıf). Sabah okula gittim hevesli hevesli arkadaşlarımın öğretmenler gününü kutluyorum falan neyse çok yakın bi arkadaşım her zaman başka şeylerin dalgasını geçtiğimiz gibi şey dedi 'ne kutlu olması ya iki sene sonra Hakkaride iki kuruş için çalışırken hiç de kutlu olmayacak'. Tek sorun bunun benim için dalga geçtiğimiz sıradan şeylerden biri olmamasıydı.
Siz bu mesleği biraz yanlış anladınız sanırım:)
Galiba bu bölüme girerken her zaman çok daha 'rahat' yerlerde öğretmen olup, öğretmenler gününde sınıf annelerinin toplanıp size altın bilezik falan takmasını beklediniz (bu tarz örneklere rastladık).
Bu beni kafamda neden öğretmenlik okumaya başladığımla ilgili soruları cevaplamaya yönlendirdi:
Öğretmenler çocukların zihinlerini şekillendirmede en önemli etkenlerden biridir. Sen bu çocuğu yetiştireceksin, bu çocuk doktor olacak, mühendis olacak, ressam olacak, piyanist olacak. Ama sen bu çocuklardan uzaklaşırsan, ben bu çocuklardan uzaklaşırsam bu çocuklar terörist olucak.
'hayatımın en güzel yıllarını Hakkaride iki kuruş para için mi harcıcam'
Doktorlar diyo mu ya hayatımın en güzel yıllarını insanları gece gündüz iyileştirerek mi harcıcam ya da mimarlar diyo mu hayatımın en güzel yıllarını sabahlara kadar çizim yaparak mı harcıcam. Bi tek senin mi hayatın var ya, okuma hakkı diye götümüzden yırtınırken okuma hakkına yardım etmediğimiz onca çocuğun hayatı ne olacak?
Ben de istiyorum İstanbul'da İzmir'de öğretmen olayım, okuldan çıkıp gezmelere gideyim, rahat bi hayatım olsun, terörden uzak olayım.
Peki sen terörden uzakken terörün içinde doğan o insanlar neden eğitilemiyor?
Sonra ülkede okur yazar oranı azmış, vay efendim cahilmişiz, kültürsmüşüz de bilmem ne. Lan o zaman gidip o cahil kesimi aydınlatsana?! Hem cahil dediğin insanların okuluna git öğret deyince aman ölücem bilmem ne hem sonra ülkeye bok at. Hani yeni nesil öğretmenlerin eseri olacaktı ya bu nasıl bencil bi zihniyetin ürünü oldu ben anlayamadım.
Güzel günler için bazı fedakarlıklarda bulunmamız gerektiğini ve hiç bir başarıya gül bahçesinden gidilmediğini ne zaman anlayacaksınız ya...
Mezun olup bu ülkeden koşa koşa gitmeyi planlamak yerine elimizden geldiğince nasıl kaçılmayacak bi yere dönüştürürüz diye baksak ya arkadaşlar. Sen öğretmensin ya ÖĞRETMENSİN. Hani atamızın izi bilmem ne demeyi biliyosun feysbukta, baya güzel bi izmiş o ya.
Hakkariymiş Vanmış Antalyaymış Muşmuş İzmirmiş ne fark eder.
Üzgünüm ama bunu tek başıma yapamam ya öğretmenliğin o kadar güzel örneklerini görüyorum ama 1 tane 2 tane. Bu bencillik böyle sürüp giderse en sonunda ben kaçıp gidicem.
Geride bıraktığınız ülkeye dönün bi bakın istedim, hala öğretmenlikse tamam hadi sizin de öğretmenler gününüz kutlu olsun.
